Obecnie wodór transportowany jest z miejsca produkcji za pomocą rurociągów bądź za pomocą specjalnych cystern. Wszystko uzależnione jest od zapotrzebowania miejsca oraz wielkości miejsca gdzie będzie transportowane paliwo. Infrastruktura wodorowa jest wykorzystywana w danym układzie musi składać się ze sprawdzonych i certyfikowanych elementów, ponieważ muszą pracować pod bardzo wysokim ciśnieniem. Oczekuje się, że stację do tankowania pojazdów z wodorowymi ogniwami paliwowymi o średniej i dużej pojemności maja sprężać wodór w zakresie ciśnień 350-900 bar i dozować go z prędkością do 10 kg/min. W zależności od wielkości oraz przeznaczenia infrastruktura wodorowa składa się z:
– Dyspenserów – służących do tankowania wodorem. Kompresory mają określoną wartość tankowania (350, 700, 900 bar) ;
– Zbiorników na wodór – służą do magazynowania wyprodukowanego wodoru, ich rodzaj uzależniony od wielkości ciśnienia w jakim składowany jest wodór;
-Rurociągów do transportu wodoru – wykonanych z materiałów kompozytowych, mogących pracować pod różnym ciśnieniem;
– Elektrolizerów – które odpowiedzialne są za produkcję wodoru.
– Ogniw paliwowych – odpowiedzialne są za zasilanie.
– Kompresorów oraz układów hydraulicznych mających za zadanie utrzymanie odpowiedniego ciśnienia w całej instalacji.
– zespołu pomp oraz zbiorników pośrednich.
Hub wodorowy – jest to ogół infrastruktury potrzebnej do produkcji wodoru. W skład hub-ów wodorowych wchodzą: instalacja do produkcji wodoru, infrastruktura logistyczna oraz dystrybucyjna. Wielkość i rodzaj instalacji wchodzących w skład hub-ów uzależniony jest od tego z czego pozyskiwany jest wodór.